viernes, 31 de diciembre de 2010

El intocable

El intocable
Autor
   John Banville (1945)
Más información: Contemporary writers

Traductor
Juan Antonio Molina Foix

Libro
Editorial: Anagrama
Edición leída:1999
Páginas: 428
ISBN: 84-339-0887-1

 Mi impresión


Este libro es el que me ha dado a conocer a Banville, escritor irlandés que, luego de leer algún que otro libro más de él, tengo que decir que me resulta muy interesante. Puede ser que algún día me pongo a leerlo en el idioma propio (soy bastante vago para hacerlo).
 
Una narración entretenida y con aspectos singulares. Habla de cómo una persona, con una visión política enfrentada a los poderes fácticos, se adapta a los tiempos vividos y toma posición en la partida. Vivencias de juventud y repercusión del hecho en la vejez. Recuerdos de los años que comprenden desde la guerra civil española hasta la guerra fría entre el este y oeste europeos, con los americanos de pormedio.
 
La novela no va de héroes, va de gente con idearios políticos en una época de constante enfrentamiento enter las izquierdas y las derechas de la Old England (canción del grupo musical Waterboys).

Contraportada del libro

Victor Maskell, homosexual y esteta, es un eminente historiador del arte, experto en Pussin y conservador de la colección de pinturas de la reina de Inglaterra, y entre los años treinta y sesenta también fue un topo de los rusos infiltrado en el corazón del mismo establishment británico.Ahora acaba de ser públicamente expuesto como un traidor en la Cámara de los Comunes por la señora Thatcher -es el cuarto hombre del mítico grupo de espías de Cambridge- y se dispone a enfrentarse a la humillación pública -o simplemente a soportarla, como estoico que siempre ha dicho ser-, convertido para siempre en un paria, un intocable. Pero ya es un hombre viejo, quizás a las puertas de la muerte, y en un último acto de develamiento, o quizás de suprema venganza, decide escribir sus memorias. Será éste un proceso semejante a la restauración de los cuadros que tanto amó, y de mugre, barniz y pinturas que ocultan otras pinturas, hasta que por fin reaparezca la figura auténtica, o al menos la que más se parece a la verdad.

"Hay mucho, muchísimo que celebrar en este libro extraordinario: una prosa de notable elegancia al servicio del colorido y vívido retrato de un hombre, de un período histórico, de una sociedad, sus ideologías y sus políticas. La mejor ficción contemporánea no puede llegar más alto" (Patrick McGrath, The New York Times Book Review) .

"Es un secreto a voces que, a este lado del Atlántico, Banville es el escritor de lengua inglesa más inteligente, el estilista más elegante... En esta novela se encuentran algunos de los temas que cultiva desde hace tiempo: la autenticidad de la pintura del Renacimiento y del Barroco, el sombrío territorio de la homosexualidad compulsiva y clandestina, la bizantina ferocidad de la vida académica, y las seducciones del delito y la violencia sobre un intelecto encerrado en una torre de marfil" (George Steiner, The Observer).

"Así como Joyce nunca es trivial cuando explora las minucias de nuestras rutinas cotidianas, Banville jamás nos aburre cuando nos conduce a través de los oscuros pasillos del espionaje. Sus novelas, y especialmente El intocable, no sólo son iluminadoras -están siempre llenas de información y sabiduría-, sino que su lectura supone un verdadero pplacer y una fuente duradera de satisfacción estética" (J. Bayley, The New York Review of Books).

"Una novela asombrosa, de una imaginación y una belleza notables. Banville escribe en primera persona con una suerte de virtuosismo polimorfo y demuestra un vasto conocimiento del material social, cultural, político e histórico que utiliza" (Edward W. Said, The Times Literary Supplement).

"Una novela sumamente inteligente y de una ironía que es casi crueldad; nos permite el placer soberano de observar desde un lugar seguro el espectáculo del mundo y de nuestra época, participando en sus secretos más oscuros" (Frédéric Vitoux, Le Nouvel Observateur).

sábado, 11 de diciembre de 2010

Evanxélica Memoria (Triloxía): Entre fronteiras / Nas catacumbas / Unha falsa luz

Hai uns meses rematei de le-la triloxía Evanxélica Memoria de Xavier Alcalá. O certo é que esta triloxía abriume os ollos cara unha parte da sociedade galega, que sempre tiña, de algún xeito, denostado. ¿Por que?. Se cadra por mor das influencias católicas e apostólicas que un recibíu dende cativo na vila natal: hai bós e malos crentes - I can not believe anymore. Esta triloxía, en definitiva, danos a coñecer unha parte da historia dos galegos que se atopan vinculados a un facer relixioso concreto e minoritario, o evanxélico, e a unha posición política variada e maleable.

A un dalle por matinar respecto a como actuamos os humanos contra de aqueles que non pensan coma nós.

LIBRO PRIMEIRO DA TRILOXÍA: ENTRE FRONTEIRAS

Entre fronteiras
Autor
Xavier Alcalá (1947)
Máis información: Wikipedia

Libro
Editorial: Galaxia
Edición: 2004
Páxinas: 344
ISBN: 84-8288-667-3

A miña impresión

Entre fronteiras é o primeiro dos libros da triloxía. É un libro doado de ler e que aventúranos ó inicio dos tempos do narrador, nado nunha vila onde Galicia mira Portugal. Este libro relata as dificultades dun home cando a súa fé non cadra coas dos máis, mais tamén a comprensión de aqueles ós que tampouco lles importa moito se cres ou non ou en qué cres. Xenreiras, mentiras e outros acontecementos adiados na Segunda República ou na Guerra Civil.

Contraportada do libro

Xavier Alcalá (Miguelturra, 1947) narra a historia da represión da comunidade evanxélica en Galicia. A partir de feitos reais, que comezan no reinado de Alfonso XIII e chegan á guerra civil, as circunstancias e os personaxes son retratados coa exactitude dun escribán de xulgado e o pulso firme e apaixonante dunha narración que flúe de xeito imparable. Entre fronteiras inicia unha triloxía na que o autor descobre unha parte da nosa historia ata o de agora descoñecida.

LIBRO SEGUNDO DA TRILOXÍA: NAS CATACUMBAS

Nas catacumbas
Autor
Xavier Alcalá (1947)
Máis información: Wikipedia

Libro
Editorial: Galaxia
Edición: 2005
Páxinas: 420
ISBN: 84-8288-802-1

A miña impresión

Nas catacumbas é o segundo dos libros da triloxía. Ó igual co primeiro, é un libro doado de ler e fálanos do acontenido na postguerra así como a primeira etapa do franquismo. Presumiblemente estase a contar as dificultades sufridas polo narrador mais, tamén, como parte do réxime chega a apoiar a unha secta coma a evanxélica fronte a católica, non por motivos relixiosos senón por pesos ou poderes políticos existentes durante o réxime.

Contraportada do libro

A represión das comunidades evanxélicas é unha parte da historia recente de Galicia moi pouco coñecida ata o de agora. Xavier Alcalá (Miguelturra, 1947) recupéraa para a novela galega coa triloxía "Evanxélica memoria". Nas catacumbas abrangueo período que, desde a Guerra Civil e durante os anos corenta, está marcado polo estraperlo, a guerrilla antifranquista, a presenza dos nazis en Vigo, as brutalidades dos fascistas e a persecución de protestantes e fuxidos. Un fresco histórico e narrativo que transmite enteiramente a forza duns feitos inesquecibles.

LIBRO TERCEIRO DA TRILOXÍA: UNHA FALSA LUZ

Unha falsa luz
Autor
Xavier Alcalá (1947)
Máis información: Wikipedia

Libro
Editorial: Galaxia
Edición: 2007
Páxinas: 471
ISBN: 978-84-9865-028-0

A miña impresión

Unha falsa luz é o derradeiro libro da triloxía. Ó igual cós outros, doado de ler. Nesta narración fálase do acontecido durante o réxime franquista e os primeiros anos da nosa actual democracia,. As esperanzas desta xente por tornar á liberdade política e relixiosa que se vería frustada, no segundo dos  anelos. Xenreiras, amizades, amores e crianzas. En definitiva, a supervivencia de aqueles que non comparten as mesmas ideas cos gobernantes e os anelos pola futura existencia dunha terceira república plural en todo.

Contraportada do libro

Nesta parte da triloxía "Evanxélica memoria", Xavier Alcalá (Miguelturra, 1947) continúa o relato da historia oculta das comunidades evanxélicas en Galicia. Unha falsa luz, a novela que remata este extenso ciclo narrativo que abrangue desde o reinado de Alfonso XIII aos estertores da ditadura franquista, céntrase na represión relixiosa e social sufrida durante os anos da falsa e enganosa apertura. Un mundo escuro e abafante que provoca o exilio de boa parte dos evanxélicos galegos á Arxentina logo dunha persecución sen tregua.

miércoles, 8 de diciembre de 2010

El Don apacible

El Don apacible
Autor
Mijaíl Shólojov (1905-1984)
Más información: Wikipedia

Traductor
José Laín entralgo

Libro
Editorial: RBA
Edición leída: 2009
Páginas: 442
ISBN: 978-84-9867-524-5

Mi impresión

¿Por qué este libro? Este es un libro que acabé de leer hace poco, y por algún lado había que comenzar.  Si cabe porque ahora estoy leyendo el segundo volumen de esta historia, que consta con un total de cuatro volúmenes.

Una historia cruda, que describe la vida de los cosacos que viven a la orilla del río Don, al sur de la Rusia zarina, a finales del siglo XIX y primeros del XX. La diferencia entre hombres y mujeres, la guerra y la premonición de la revolución se van mostrando, poco a poco, a medida que se avanza en la lectura. Un buen libro que merece la pena leer y que hace una descripción de la manera de vivir de los cosacos y como, sus aptitudes para la guerra y su fervor por el zar los llevan a puntos insospechados.

Sirva como anécdota que cuando estaba leyendo este libro iba en tren desde Sevilla a Granada y me coincidió que como compañeros de viaje tenía a una familia rusa originaria de la ciudad natal del autor y que estaba de viaje por Andalucía. La conversación, comenzada por ellos en castellano y finalizada en inglés, para mayor comodidad de todos los participantes, giró, como no, alrededor de lo descrito en el libro y las semejanzas entre lo de hoy en día y lo que se describe en este libro.


Contraportada del libro
El Don fluye caudaloso y manso al sur de Moscú hasta desembocar plácidamente en las estepas del Cáucaso. Pero nada a su alrededor lo es. Ni los amores adúlteros y salvajes de Grigori y Axinia, ni la vida en Tatarski. Tampoco el destino del pueblo cosaco, que sembrará de víctimas el campo de batalla en la Gran Guerra. Grigori caerá gravemente herido y será internado en un hospital en Moscú. Sobrevive y regresa condecorado a Yágodnoie en busca de Axinia, pero ésta ya no le espera, muerta la hija de ambos de escarlatina. Grigori decide entonces volver a Tatarski y reconciliarse con su mujer, Natalia.

Primer volumen de la gran obra maestra de Mijaíl Shólojov, quien se encarna en Grigori Malejov para construir, a lo largo del cauce del Don, la gran epopeya del pueblo cosaco durante la primera mitad del siglo XX. Comparada con Guerra y paz, nunca antes una novela había sido capaz de fluir tan magistralmente por personajes, ideas, costumbres, sentimientos, como lo hace Shólojov con la grandeza del amor y la desesperación de la guerra.

"Exótica como sus cosacos es hoy esta novela y pocos discuten sus excelencias." Juan Navarro. El País.

"Una de las obras más preciadas de la literatura universal." The independent.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...